Među najveće vrednosti Muzeja Srema ubrajaju se ostaci antičkih fresaka, koje su krasile zidove Sirmijuma, a za razliku od čuvenih zlatnika, izloženi su originali.
– Od kopija, odnosno reprodukcija izloženi su samo zlatnici, jer su izuzetno vredni da bi bili u muzeju, te ih držimo u sefu- kaže kustos i arheolog Muzeja Srema u Sremskoj Mitrovici Miroslav Jesretić, i dodaje da će u budućnosti moći da izlože kopiju zlatnog avarskog pojasa, koji se trenutno može videti kao hologram.
Najlepše i najočuvanije freske su prikazane, ali je to mali deo od onoga što se drži u depou muzeja.
– Ove godine imaćemo prezentaciju freske koja je bila na konzervaciji. U pitanju je „Atalanta koja ubija kalidonskog vepra” i biće deo stalne postavke muzeja – kaže Jesretić i podseća da je freska Harpokrata, staroegipatskog božanstva, izložena u muzeju, bila 1993. godine na poštanskoj marki tadašnje Jugoslavije, jer je obeležavan datum kada je Sirmijum bio deo tetrarhije, odnosno 1700. godina od kada je bio jedna od četiri prestonice Rimskog carstva.
Posetiocima su, kaže Jesretić, ovde zanimljivi i predmeti od stakla, koji su izrađivani u Sirmijumu, ali i dovoženi sa raznih prostora ondašnjeg carstva. Zanimljive su i male posude lakrimarije, koje su nalažene u grobovima kao prilozi. U male posude – suznice žene su sakupljale svoje suze žaleći za voljenima i dokazujući koliko su tužne za nekim ko je otišao, pa su polagale lakrimarije uz pokojnika.
U muzeju se može videti i ranohrišćanski period, i uklesani natpisi na predmetima, u kojima se spominje Hrist, ali i ljudi koji su dali svoj život za novu veru, kao i prikazi mesta gde su sahranjivani mučenici na teritoriji grada.
– Oko tih mučenika su vernici želeli da se što bliže sahrane, te su se tako formirale nekropole, odnosno groblja, koja su kasnije tokom arheoloških istraživanja dala mnogobrojne podatke o tom vremenu- kaže kustos.
Skulpture od porfira su pronađene prilikom iskopavanja, ali u fragmentima, u više od 50 delova.
– Dioklecijan i njegovi naslednici u tom periodu progonili su hrišćane, da bi se potom, kada im je bila priznata religija posle čuvenog Milanskog edikta, hrišćani svetili razbijanjem skulptura i prikaza careva koji su ih proganjali. Zato su i razbijane na najsitnije delove – kaže Miroslav Jesretić.
PRASTARO ZLATO SIRMIUMA ZAVRSILO U ZAGREBU? Blago iz Sremske Mitrovice krasi daleke muzeje
Srećom, konzervatori u Narodnom muzeju u Beogradu su uspeli da spoje nekoliko delova skulptura, koje se danas mogu videti u Muzeju Srema.
– Znali smo da je Sirmijum carski grad, ali za razliku od Zaječara i nekih drugih gradova nismo ranije imali dokaze u vidu porfirnih skulptura- ističe kustos i dodaje da su danas deo stalne postavke.
Prema njegovim rečima, čuvene olovne pločice podunavskog konjanika, koje su pronađene uz reku Dunav, kao i porfirne skulpture pronađene na lokalitetu 85, pored velike zgrade Muzeja Srema, gde je istorijska postavka, važe za izuzetno zanimljive, jer je u pitanju kamen iz Egipta.
– On je ljubičasto-crvenkaste boje i naročito u periodu tetrarhije, kada su Deoklecijan i njegov savladar Maksimilijan podelili carstvo na četiri dela, kamen je korišćen za prikazivanje carskih skulptura- kaže Jesretić i napominje da je taj kamen bio rezervizan samo za careve i članove njihove porodice, te da običan svet nije smeo da ga koristi.
Taj kamen je težak za obradu, izuzetno tvrd i zbog svoje crvene purpurne boje nalik na carske ogrtače, a simbolizuje snagu, jačinu careva, kao i zajedništvo.
